منشين با من با من منشين!
تو چه داني كه چه افسونگر و بي پا و سرم؟
تو چه داني كه پس هر نگه ساده ي من
چه جنوني ، چه نيازي ، چه غمي ست؟
يا نگاه تو كه پر عصمت و ناز ...
بر من افتد چه عذاب و ستمي ست!
دردم اين نيست ولي
دردم اين ست كه من بي تو دگر
از جهان دورم و بي خويشتنم
پوپكم !
آهوك
تا جنون فاصله اي نيست از اينجا كه منم!
نظرات شما عزیزان: