یار مهربان من سلام ماه !

نقطه سپید این شب سیاه

تو  به روی آسمان و من زمین

هر دومان مسافریم و پا به راه

ای رفیق چشمه سارهای خیس

رودخانه- آبشار و آبراه

چشمهای من اسیر مد شدند

از تب تشعشعت کمی بکاه

بی قرار تو فقط نه من یکی

یلکه دیده ام به سمت تو که گاه...

بسته است و دوخته است همچنان

آسمان شب دل و زمین نگاه

چهارده شب دگر که بگذرد

تو تمام می شوی و من تباه

*****

می شود که پر بگیرم از زمین

تا ستا ره ای شوم کنار ماه

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: